همون‌طور که میدونید، مرحله ۱ نزدیکه (و پایان امتحانات ترم اول نزدیکتر!). یه سری نکته (و نصیحت) هست که خیلی خوبه واسه مرحله۱ بدونید، البته شاید قبلا از اینجور چیزا شنیده باشید، ولی شنیدن دوبارشون خالی از لطف نیست!
راجع به قبل از مرحله ۱:
بعد از امتحانات ترم ۱ تا مرحله اول، فرصت مناسبی واسه المپیاد کار کردن دارید، به نظر من مهمترین کاری که تو این مدت باید بکنید، اینه که مرحله ۱های سالای پیش رو از خودتون امتحان بگیرید.
اینکه میگم امتحان بگیرید، یعنی واقعا امتحان بگیرید: در حالت نشسته امتحان بدید، بین امتحان تلویزیون نبینید، حرف نزنید، چت نکنید، شام و نهار نخورید و ... سعی کنید دقیقا تو همان مدت زمان آزمون امتحان بدید. و هرگز سوالای مرحله ۱ رو به صورت پراکنده و تفریحی حل نکنید.
بعد از امتحان هم حتما باید بشینید نمرتون رو حساب کنید، و از غلط‌هاتون درس عبرت بگیرید، اگه کتابی چیزی دارید که توش جواب تشریحی نوشته، سعی کنید همه جوابا رو بخونید (حتی سوالایی که درست حل کردید) چون ممکنه بتونید با خوندن جوابا، ایده‌های جدید یاد بگیرید.
بازم یادآوری میکنم: اولی‌ها نباید زیاد امتحان بدن. چون اگه امسال همه سوالا رو ببینن، سال دیگه قبل مرحله ۱ هیچ کاری واسه انجام دادن ندارن. البته قبول شدن امسالتون میتونه واستون مفید باشه (ممکنه واسه مرحله ۲ قبول شده‌هاتون یه دوره‌ی کوتاه برنامه نویسی بزارن) پس به نظر من مثلا ۵ دوره‌ی ۸ تا ۱۲ رو از خودتون امتحان بگیرید. ولی دیگه کاری به کار بقیه دوره‌ها نداشته باشید. ;)
تقریبا همه‌ی سوالات المپیاد کامپیوتر سالای پیشاینجاهست. یه سری کتاب هم وجود داره که توش مرحله ۱های سالای پیش، همراه با پاسخ تشریحی رو نوشته. مثلا انتشارات خوشخوان همچین کتابی داره، انتشارات پرنگ هم یه کتاب به نام «پاسخی بر المپیاد‌های کامپیوتر ایران، مرحله‌های یکم، از آغاز تا کنون» داره. خلاصه از این جور چیزا زیاد هست. غیر از اینا، اگه دلتون خواست و وقت اضافه داشتید (مثلا سومی‌هایی که پارسال همه مرحله ۱ها رو از خودشون امتحان گرفتن و الان بیکارن) میتونید مرحله ۱های المپیاد ریاضی رو هم از خودتون امتحان بگیرید، بالاخره از هیچی بهتره! ;)
راجع به سر جلسه‌ی مرحله ۱:
پارسال گفته بودن امتحان قراره ۴۰ سواله باشه و سوالا هم راحت باشه، بعد سر جلسه بچه‌ها دیدن ۲۵ سوال داره و زمانش هم کم شده و البته، سوالا هم خیلی راحت نیست. سر همین قضیه یه عده استرس پیدا کردن!!! و به قول خودشون به دلیل همین استرس، امتحان رو خراب کردن.
خب من از همین حالا دارم به همتون میگم: از حالا خودتون رو واسه هر اتفاق عجیب غریبی که تو جلسه ممکنه بیوفته آماده کنید و بدانید و آگاه باشید که این اتفاقات واسه همه به طور همزمان داره رخ میده، یعنی اگه تعداد سوال یا تعداد گزینه یا ... با سال پیش فرق داره، واسه همه همینجوره! پس دیگه جای نگرانی نیست. شما فقط با خیال راحت برید سر جلسه و با توجه به اینکه شرایط واسه همه یکسانه، شروع کنید به امتحان دادن.
یه اشتباه خیلی بزرگ دیگه که همیشه بعضی بچه‌ها مرتکب میشن و بعدش اکثرا پشیمونن، اینه که زود از سر جلسه پا میشن. خب آدمی که زود از جلسه میره بیرون دو حالت داره:
یا همه سوالا رو حل کرده: که اگه بشینه تا آخر جلسه جواباش رو مرور کنه، ضرر نخواهد کرد. (و به احتمال خیلی خوبی سود میکنه و چند تا از بی‌دقتی‌هاشو پیدا میکنه)
یا از خودش نا امید شده: که واسه حل سوالای المپیاد کامپیوتر ناامیدی معنی نداره، چون گاهی (یا معمولا) ایده‌ی حل سوال یهویی به آدم میرسه، پس همیشه میشه امید داشت! ;)
کلا به نظر من کسی که چند ماه (یا چند سال!) وقتشو صرف المپیاد کامپیوتر کرده، منطقا باید تمام زمان چند ساعته‌ی امتحان رو سر جلسه بشینه و بیخودی سر چند دقیقه زود پا شدن عجله نکنه!
خب دیگه! فعلا حرفام تموم شد! بدرود!