شاززز

شما در حال مشاهده بلاگ قدیمی شاززز هستین! سایت جدید به آدرس shaazzz.ir در دسترسه.
شاززز

اینجا وبسایت آزاد المپیاد کامپیوتره! ;)
واسه ی همه ی سطوح از تازه کارها تا طلای جهانی!

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۳ مطلب در تیر ۱۳۹۵ ثبت شده است

۲۳
تیر

سلام!

الان که نتایج مرحله ۲ و ۳ هم اومد، خیلی دوست داشتم برای دوستان سومی که به هر دلیلی قبول نشدن (یا طلا نشدن، از قبل!)، مطلبی باشه روی شاززز. 

دو تا از دوستان عزیز سال بالایی که کنکورو بستن(شایان شکر فروش و کیانوش عباسی) حال دادن و متنی خودمونی نوشتن راجه به المپیاد و کنکور و المپیادی‌های کنکوری و کنکورهای المپیادی! و دوران کنکور خوندنشون!

خیلی خوبن متنا!! حتمن هر دو رو کامل بخونین! 


(به دوستانتون هم پیشنهاد کنین!)


شایان شکرفروش

ایشون از قدرهای المپیادن که با فاصله‌ی بسیــار اندک مرحله۲ قبول نشدن و بجاش تو کنکور جبران کردن! رتبه ۹۶ کشور و رتبه ۵۵ منطقه!

متنشون:


سلام دوستان...  

متاسفانه یا شاید خوشبختانه از آدمایی هستم که سال سوم مرحله ٢ قبول نشدن...

المپیاد خیلی چیزا به آدم یاد میده که دیگه احتمالا هیچ وقت اونا رو نمیتونه تجربه کنه. اگر از جنبه فان قضیه نگاه کنیم تو دوران المپیاد هممون دوستای خوب و همفکری پیدا کردیم. کلی خاطره خوب ساختیم و شاید کلّی چیز از هم یاد گرفتیم. از اینا مهمتر المپیاد فکر کردن رو یادمون داد. اینکه چه جوری وقتی به یک مسئله برمیخوریم از رفتن به سمتش نترسیم و سعی کنیم باهاش دست و پنجه نرم کنیم تا به یه جای خوبی برسونیمش. این فکر کردن میتونه دید آدم رو نسبت به خیلی چیزا تغییر بده. این فکر کردن فقط توی درس نیست توی زندگی هم کلی آدمو میتونه جلو بندازه. باید ببینیم که تو این زمانی که المپیاد خوندیم چقدر توانایی به خودمون اضافه کردیم چون تو این دوران میشه کلی بزرگ شد مخصوصا از نظر عقلی!

خیلیا فک میکنن حالا که المپیاد قبول نشدن دیگه زندگی تموم شد اما این طور نیست. المپیادیا(این برچسب رو راستشو بخواین خیلی دوس ندارم چون مثل بقیه برچسب ها زود از بین میره و دیگه فرقی بین آدما نمیزاره مخصوصا وقتی وارد دانشگاه میشین دیگه کسی خیلی به المپیادی بودنتون توجه نمیکنه!) چون همیشه توی جمعی بودن که فقط المپیادی بوده واسه همین خودشون رو با اونا مقایسه میکنن و فکر میکنن شاید ضعیف تر از بقیه هستن ولی به هیچ عنوان این طور نیست و تا حالا کلی آدم غیر المپیادی پیدا شده که از المپیادیا موفق تر شده.

همه ما موفقیت رو دوست داریم ولی باید بدونیم برای موفق بودن نباید حتما المپیادی بود. موفقیت توی پشتکار خلاصه میشه. شاید بهتره یکم داستان خودم رو تعریف کنم. یادمه بعد از اعلام نتایج تا چند دقیقه حالم خیلی بد بود و شُک بودم ولی سعی کردم خودمو کنترل کنم و بعد از یک ساعت فکر کردن به نتیجه رسیدم که با پشتکاری که دارم میتونم وارد فاز کنکور بشم و دقیقا از همون روز شروع کردم واسه کنکور خوندن. اون روز رو خوب یادمه چون یادمه کدوم درسا رو هم شروع کردم خوندن!! راستی اولین نفری بودم که مرحله ٢ قبول نشدم چون دوستم با یک درصد بیشتر از من قبول شده بود واسه همین خیلی به این فک نکنین شاید حقتون خورده شده باشه و احساس کنین چقدر نزدیک بود که قبول بشین و اینا! بگذریم...

وقتی آدم هدف داشته باشه فقط پشتکار میخواد تا به اون هدفش برسه. اگه به کنکور به چشم یک غول نگاه کنیم حتما واسمون میشه مثل یک غول!  پس همیشه پشتکار داشته باشین حتی توی سخت ترین شرایط!

امیدوارم همتون قوی باشین و از هیچ چیز نترسین و  مسیر زندگیتون رو به خوبی و شادی ادامه بدین...


کیانوش عباسی

آقای عباسی رو که میشناسین! D:

ایشون دوم که بودن برنز گرفتن و سوم با قدرت وارد دوره شدن و تا آخرش هم از امیدهای طلا بودن! ولی نقره شدن... بجاش ایشون هم توی کنکور بشدت جبران کردن! بشدت! رتبه ۶ کشوری و ۴ منطقه! :)

متنشون:


سلام به همه ی بچه های گل المپیادی امیدوارم حالتون خوب باشه.

همونطور که میدونید این روزایی که نتایج مرحله 2 و 3 میاد یه عده ی زیادی هستن که 2 3 سال المپیاد خوندنشون تموم میشه و باید برن کارشون رو برای کنکور شروع کنن. من میخوام یه سری نکات رو به این سری از بچه ها بگم البته من قصدم دلداری و اینا نیست میخوام یه سری حقایق رو بگم. من خودم مدال نقره گرفتم و شاید نتونم خیلی حس شما تو این موقعیت رو درک کنم ولی بهرحال  کنکور رو با تموم فشارهاش گذروندم و حالا که چند سالی از اون دوران المپیاد گذشته یکم از ماجرا فاصله میگیرم یه نکاتی رو میفهمم که قبلا اصلا بهش دقت نمیکردم و یا یه چیزایی که قبلا واسم مهم بود رو میفهمم چقدر بی اهمیت بوده پس یه سری نکاتو مورد به مورد میگم امیدوارم حوصله داشته باشید و تا آخرش بخونید!


1. نکته اول اینکه شاید فک کنین کسایی که مدال دارند کلا مسیر آیندشون یهو عوض میشه و یه پرستیژ خاصی خواهند داشت! واقعیت اینه که تو این مدتی که من دانشگاه میرم دیدم که واقعا برای هیچکی اهمیتی نداره که شما مدال داری یا نه! حتی رتبه ی کنکور و درصدا و اینا هم بعد از 1 ماه اول که جوش داغه کلا فراموش میشه یعنی شما میشی یه دانشجو و واقعا فرقی نداره که مدال داری یا نه؛ یعنی با مرور زمان انقدر دغدغه های مهمتری سراغت میان که اون موضوع کاملا فراموش میشه و مدال داشتن هیچ تضمینی برای معدل بهتر یا شرایط بهتر یا هیچی نیست همونطور که رتبه کنکور بهتر داشتن تضمین نیست. یعنی وقتی شما میری تو دانشگاه تقریبا از اول شروع میشه همه چی!


2. اما چیزی که بدردتون خواهد خورد اینجا المپیادی بودن و تفکر المپیادیه... ابتدایی ترینش اینه که اگه رشته کامپیوتر برید 2 3 تا درس ترم های ابتدایی رو بلدین ولی مهم ترش اینه که شما برخوردت با مسائل فرق داره از مسئله نمیترسی فکرت آمادست و ...


3. اینم بگم که کلاسای المپیادتون رو احتمالا به عنوان بهترین کلاسای عمرتون ازش یاد خواهید کرد و بدونین که تو دانشگاهم حتی اگه اون بهترین رشته ای که دوست دارید رو برید بازم اون کلاسا تکرار نمیشن براتون چون کلا فضای دانشگاه متفاوته.


4. حالا یه نکته راجع به سال کنکور بگم! ببینید یه سریاتون ممکنه فکر کنن تو این مدت المیپاد عمرشون رو تلف کردن و یا حس شکست خورده بودن دارن که تو مورد 2 و 3 گفتم که این حس کاملا غلطه! پس شما وقت تلف نکردید اگه شما تو دوران المپیاد درسا رو کم و بیش جلو بردید و کلیتش رو بلدید که تقریبا میتونم بگم عقب نیستید از بقیه ولی حتی اگه عقبم باشید وقت خیلی زیاده و قطعا قطعا میتونید برسونید خودتون رو.


5. نکته ی بسیار مهم اینه که زمان رو از دست ندید متاسفانه بعضیا فاز دپرس برمیدارن کلاسای مدرسه که شروع میشه نمیرن، تست نمیزنن میگن غمگینیم و ... این دقیقن همون چیزیه که اسمش وقت تلف کردنه و هیچ فایده ای براتون نداره و قسمتی که ممکنه بعدن حسرتش رو بخورید همین جاست! اتفاقا هرچی زودتر شروع کنید بهتره قطعا و باعث میشه زودتر با شرایط کنار بیاید. خود من بعد از اعلام نتایج بهم گفتن 1 هفته 10 روز استراحت کن بعد برو استارت بزن ولی من بعد 2 3 روزش رفتم مدرسه کتابا رو گرفتم و شروع کردم تست زدن البته قاعدتا اولش نمیتونستم روزی مثلا 8 یا 10 ساعت تست بزنم زمان میبره یکم ولی خیلی خوبه این دوران گذار زودتر تموم شه. همه ی ما یه درسی هست که بیشتر دوستش داریم و از تست زدن توش لذت میبریم! قطعا واسه همه یه چنین درسی وجود داره مثلا من فیزیک نور رو دوست داشتم چن روز اول فقط داشتم تست نور میزدم! پس وقت رو تلف نکنین که یهو آخر تابستون بگین تابستونم رو از دست دادم چون "حال" درس خوندن نداشتم! این خیلی بده بازم تاکید میکنم.


6. خب خیلی حرف زدم امیدوارم خسته نشده باشید یه نکته ی ریز رو چون محمد مهدی شکری عزیز بهم گفت بگم میگم راجع به این که تو این سال چقدر کانتست بدید! من خودم دوران المپیادم هر روز کدفرسز چک میکردم و کلی کانتست میدادم قرارم گذاشتم سال کنکور مثلا 2 ماه یه بار کانتست بدم و اینا... ولی خب تهش فک کنم فقط یه دونه goodbye 2014 رو دادم! واقعیت اینه شما تو سال کنکور قاعدتا مواقعی که از درس خوندن خسته میشین برای استراحت و تفریح گزینه های بهتری از کانتست دادن هست قطعن!! و فکر خسته رو کانتست دادن فک نکنم باعث شه خستگیش در بره! ولی خب تعداد کمش مشکلی نداره بنظرم هرچند میگم خودتون احتمالا حالش رو نداشته باشید ولی درکل مواظب باشید به درستون لطمه نزنه.


7. نکته ی آخرم بگم که الان اگه از اکثر بچه های مدرسه ی خودم( برای مثال) بپرسی میگن که توی سال پیش دانشگاهی همش آرزو میکردن زودتر تموم شه و شر کنکور کنده شه ولی حالا میبینن چه سال خاطره انگیزی بود و اگه بهشون بگن دوباره برگردن با رضایت برمیگردن به اون سال! چون این آخرین جمعیه که با بچه های مدرستون دارید و قطعا بعدش یه تعدادی از دوستای صمیمتون دانشگاهشون باهاتون متفاوت میشه و دلتنگشون میشین پس سعی کنید لذت ببرید ازین سال.


ممنونم که تا اینجا خوندین حرفمو من سعی کردم حرفای دلمو بهتون بگم نه اینکه دلداری الکی یا شعار الکی بگم و اگه حرفی میزنم واقعا بهش رسیده باشم و حسش کرده باشم.

براتون آرزوی موفقیت میکنم!



به شاززز هم سر بزنین! D:

با آرزوی موفقیت! :)

  • محمد مهدی شکری
۱۷
تیر

سلام

امیدوارم حال همتون خوب باشه

برا گذاشتن این پست خیلی دیره دلیلشم گرفتاری اکثر بچه ها بود دیگه بالاخره منو مجبور کردن بذارم :دی

الانم از بوشهر براتون پست میزارم جای همتتون خالی =))

به کسایی که مرحله 2 قبول شدن تبریک میگم انشالله همتون مرحله 3 قبول شید. ( از این دعا هایی که غیر ممکنن زیاد میشنوید قبل امتحانا =)) )

ولی جدی انشالله کسایی که حقشونه و لیاقتش رو دارن قبول شن.

کسایی که قبول نشدن اگه سال دومی اند که هیچی، سال بعد وقت دارین و هیچ دلیلی نداره کسی که سال دوم قبول نشده سال سوم موفق نشه! آدما ۲ دسته هستن کسانی که این جور اتفاقا ناامیدشون میکنه و کسایی که این اتفاق باعث میشه با تلاش بیشتر سال بعد رو المپیاد بخونن.

و اما سال سومی ها، شما ها یه موقعیت رو از دست دادید، همین، هیچ اتفاق خاصی نیافتاده و موفقیت های بعدی شما تقریبا مستقل از این اتفاق هست دیده شده بسیار ادمایی که طلا شدن و تقریبا هیچی نشدن و بودن تعداد زیادی آدم که تو مراحل مختلف المپیاد حذف شدن و الان تو دانشگاه خیلی آدمای خفنی هستن! کلا هرچی بزرگ تو میشه آدم بیشتتر میفهمه نتیجه المپیاد چیزه کم ارزشیه در این حد که طلای جهانی برای اپلای بعد لیسانس به هیچ دردی نمیخوره تقریبا!

چیزی که آدمای المپیادی بدست میارن خیلی ارزشش بیشتر از این مدالاست یا حتی کنکور رو پیچوندن. چیزی که آدما با المپیاد میتونن بدست بیارن چیزیه که میتونه تو کل زندگیشون تاثیر بزاره و بانی موفقیت های بعدی میشه!

و اما کسایی که قبول شدن

اول اینجا و اینجا رو اگه نخوندید بخونید پستای قبلنه!

مرحله ۳ تقریبا هیچی نداره و کسایی که المپیاد کامپیوتر میخونن نباید چیزی باشه که بلد نباشن. صرفا نحوه ی امتحان دادن و ایناست که مهمه.  باید بتونید بیشترین نمره ای که میتونید رو بگیرید نه این که سوالای خفنو حل کنید یا این که یک سوال همه سابتسکاشو بزنید سابتسکو گذاشتن برای اینکه اونها هم زده بشن. خیلیا دیده شده سره همین چیزا مرحله ۳ رو رد شدن حتی کسایی که سال قبلش مدال داشتن.

روش های امتحان دادن رو که میتونید از پستای مرحله ۲ ببینید پارسال آقای خشخاشی مقدم یه سری توصیه ها شخصا به من کردن که با اجازه ی ایشون الان برای همتون میزارم :دی

سلام بچه‌ها،

  • کلاً قراره بیشترین امتیاز ممکن رو از کانتست بگیرید. ۴۰ امتیاز خفن با ۴۰ امتیاز بدیهی هیچ فرقی نداره. حالت ایده‌آل اینه که تئوری محدودتون و هر سوالی که حل می‌کنید راحت بتونید کدشو بزنید. وقتتون رو درست مدیریت کنید و چون از یه سوال خوشتون میاد نباید تا آخر امتحان به همون فکر کنید و ...

  • سوال رو با دقّت بخونید. زیر قسمت های مهم خط بکشید. اگر سوال مثاال زده مثال رو حتماً چک کنید و مطمئن شید که سوالو درست فهمیدید. همه‌ی subtask ها رو حتماً بخونید! ممکنه subtask ها چیز های مختلفی بخوان و محدودیت هاش راهنمایی کنه که چطوری حل میشه. اگه به نکته مهمی رسیدید بنویسیدش که وقتی وسط کار رفتید روی یه سوال دیگه موقع برگشتن یادتون نره.

  • همیشه به این فکر کنید که قراره ۳ تا سوال حل بشه نه فقط همین سوالی که دارید روش فکر می کنید.

  • چیز جدیدی رو تو آزمون آزمایش نکنید. از یه شیوه جدید کد زدن استفاده به شدت خودداری کنید. مثلاً همیشه فلان مدل باینری سرچ می‌زدید سر آزمون یه مدل دیگه نزنید.

  • تو سایز آرایه‌ها خسیس بازی در نیارید و همیشه بعلاوه یه عدد ثابت کوچیک بذارید تا مطمئن شید از اون نظر مشکلی وجود نداره.

  • اگر جوابتونو ثبت کردید و دیدید که اشتباه هستش کارهایی که باید بکنید ایناست:
    ۱- چک کنید ببینید همه‌جا mod گرفتید یا نه و دلتا رو درست زدید یا نه
    ۲- سوالو دوباره و با دقّت بیشتر بخونید. شاید چیزی رو از قلم انداختید.
    ۳- کدتون رو با دقّت بیشتر بخونید. اگر که یه باگی پیدا کردید دوباره سریع سابمیت نکنید، مطمئن بشید که اون باگ تو قسمت‌های دیگه کد تاثیری نداشته و اگر داشته همه‌ی قسمت‌ها رو درست کنید. بعدش به خوندن کد ادامه بدید و اگر دیدید دیگه مشکلی وجود نداره بعدش سابمیت کنید.

  • به Fullmark هم فکر کنید. ممکنه آزمون گلابی باشه (;

  • اوّل کار موقع شروع آزمون ممکنه یه سری شروع کنن به تایپ کردن... اینا صرفاً می‌خوان برن رو اعصابتون و لزومی نداره سوالی رو حل کرده باشن.

  • یه تخمینی از مقدار زمانی که ممکنه کدتون طول بکشه داشته باشید. اگر قراره که زیاد باشه حتماً با O2 کامپایل کنید کدتون رو. توی اون حلقه اصلی‌تون بگید که چاپ کنه چقدر جلو رفته. حواستون باشه که مثلاً هر ۱۰۰۰ بار یک بار یه چیزی رو چاپ کنید، سرعت چاپ کردن تو ترمینال خیلی کمه و اگر خیلی چیز میز چاپ کنید باعث می‌شه که زمان اصلی صرف اون بشه و برنامه بیشتر طول بکشه. از این که برنامه نیم ساعت در حال اجرا باشه نترسید فقط قبل از این که شروع کنید به اجرای برنامه و همینطور در حین اجرای برنامه چک کنید و مطمئن شید که برنامه قراره بعد نیم ساعت خروجی درستی به شما بده و وقتتون تلف نمی‌شه.
  • پیشنهاد می‌کنم به مانیتور بقیه نگاه نکنید چون مثلاً ممکنه ببینید بغل دستیتون فلان سوال رو حل کرده پس حتماً راحت‌تره و اینجوری ذهنتون می‌ره به این سمت که اوّل همونو حل کنید. هیچ لزومی نداره که شما مهارت‌هاتون مثل هم باشه ممکنه اون یه سوالی که برای شما سخته رو حل کرده باشه و شما هم بتونید یه سوالی که برای اون سخته رو حل کنید.
    به طور کلّی هیچ فرضی در مورد هیچ یک از اطرافیانتون نکنید و کلاً بهشون فکر نکنید. رو سوالات تمرکز کنید و هی به در و دیوار نگاه نکنید.

  • استرس نگیرید! به این فکر کنید که دیگه شما همه تلاشتونو تا اینجا کردید و فقط کافیه سر امتحان هم از همه‌ی توانایی‌هاتون استفاده کنید. احساساتی عمل نکنید، باز هم تاکید می‌کنم هدفتون این باشه که بیشترین امتیاز ممکن رو بگیرید. نباید روی قسمت سخت یه سوال فکر کنید در حالتی که قست آسون یه سوال دیگه مونده...

  • مستقل از این که روز اوّل چیکار کردید برای روز دوم تلاش کنید. اگر گند زدید ناامید نشید و اگر هم ترکوندید خیلی خوشحال نشید. سعی کنید هر ۲ روز بهترین چیزی که می‌تونید باشید!
برای همتون آرزوی موفقیت می‌کنم [ الان برای شما اینم از همون دعا هاست البته =)) ]، برید بترکونید برگردید!
محمد امین خشخاشی‌مقدم
  • کیوان خادمی
۱۱
تیر
با سلام خدمت دوستان عزیز
همون‌طور که خبر دارید تا الان دو دوره آموزشی برای مرحله ۳ و یک دوره پیشرفته برای طلا برگزار شده. این هفته احتمالا آخرین هفته‌ای هست که از لحاظ زمانی چنین فرصتی داریم تا یه دوره‌ی نهایی برای آمادگی مرحله ۳ داشته باشیم.
  •  این دوره از روز یکشنبه ۱۳ تیر شروع می شه و حداکثر تا پنج شنبه ۱۷ ام ادامه داره. اما برنامه‌ی مرحله‌ ۳ باشگاه اگه زودتر از ۱۷ام شروع بشه، هر روزی که شروع بشه، ادامه‌ی کلاس‌ها از اون روز لغو می‌شه. 
  • این کلاس‌ها در صورتی برگزار می‌شه که حداقل ۵ نفر ثبت نام کرده باشن. 
  • مکان کلاس‌ها همون مکان دوره‌های قبلی هستش.
  • هزینه‌ی ثبت نام کلاس‌ها مثل دوره‌های پیش ۶۲۶ هزار تومن هست.
  • برای شهرستانی‌ها، نزدیک به محل برگزاری کلاس‌ها امکان رزرو هتل هست که هر شب هزینه‌اش بین ۲۰ تا ۲۵ تومنه. همچنین هزینه‌ی پذیرایی هم روزی بین ۱۰ تا ۱۵ تومن می‌شه.
  • مثل دوره‌های قبل، سود کلاس‌ها هرچقدر باشه، نصفش در راه خیر (خانواده‌های بی بضاعت و ...) و نیم باقی مونده صرف توسعه‌ی المپیاد‌ (تهیه‌ی دی‌وی‌دی آموزشی و... ) می شه. 
  • افرادی که توانایی پرداخت رو دارن که هیچی. اما اگه کسی فعلا توانایی پرداخت رو نداره می‌تونه بخشی رو الان بده و مابقی رو بعدا. حتی اگه کسی نمی‌تونه هزینه‌ی کلاس‌ها رو پرداخت کنه، می‌تونه بخشی‌اش رو پرداخت کنه. و اگه حتی امکان پرداخت بخشیش رو هم نداره، می‌تونه شرکت کنه و پرداخت نکنه.
  • احتمالا این کلاسا جهت حل تمرین باشه.
  • برای ثبت نام توی کلاسا این فرم رو پر کنید 
  • برای پرداخت یا به این کارت
    6037-9917-3720-2949
    یا به شماره حساب
    0342212764001
    بریزید. هر دو به نام محمدامین قیاسی هستش. 
یه نکته که فقط باید یاد‌آوری کنم اینه که ممکنه بتونیم تابستون امسال یه دوره‌ی بلند مدت واسه‌ی بچه‌هایی که دوره نمی‌رن و سال بعد می‌خوان شرکت کنن برگزار کنیم، مثلا آخر هر هفته‌ چهارشنبه، پنج‌شنبه و جمعه. که البته برگزاری این دوره کلا بستگی به این داره که چقدر استقبال بشه و اصلا برگزاری و هزینه و مکان و ... مشخص نیست. لطفا اگه مایل به شرکت توی این دوره ها هستید، حتما مشخصاتتون رو به این آدرس ایمیل کنید:
irolympiad@gmail.com

ویرایش اول:
تعداد ثبت نامی در کلاس ها به حد نصاب نرسید،‌ بنابراین برگزار نشدن این دوره بدیهیه!‌ 
ولی هم چنان اگه کسی مایل به برگزاری کلاس‌های بلند مدتیه که بالا توضیح دادم به این ایمیل مشخصاتتون رو برسونید. 
  • محمدامین قیاسی