بعد مرحله دویی

سلام

امیدواریم خوب باشید :)

فک کردیم لازمه بعد از مرحله دو یه چیزایی رو یادآوری کنیم.

اوّل این که یه سری بحث ها راجع به مرحله دو تا الآن خیلی داغ بودن، مثل بررسی آسونی و سختی امتحانای هر دو روز یا این که ملّت می‌گفتن بعضی از سوالا تکراری بودن یا حدس زدن کف و... اینا چیزایی هستن که خیلی نباید روشون قفل کنید! یه مرحله دو گذشت و شما هم سر امتحان حداکثر تلاشتون رو کردید. حالا یا قبول می‌شید که «خوبه!»، یا قبول نمی‌شید که «بد نیست!»

دیگه وقت این بحث ها تموم شده! نه خودتون این بحثا رو راه بندازید و نه اجازه بدید دوستاتون درگیر این بحث‌ها بشن! چون تاثیری توی نتایج نداره و قطعن مرحله دوی مجدّدی گرفته نمی‌شه. تنها تاثیرشون روی روحیه‌ی شماست! (که معمولن اثر خوبی نیست)

یکی از چیزایی بدِ دیگه هم که توی این فاصله‌ی مرحله دو تا اعلام نتایج پیش میاد، خارش ذهنیِ محاسبه‌ی نمره است! خیلیا رو دیدم که تو این مدّت تا ذهنشون یه خرده آزاد می‌شد، شروع می‌کردن نمره‌ی مرحله دو شون رو تو حالات مختلف پیش‌بینی می‌کردن، توی بدترین حالت و بهترین حالت و میانگین و... قشنگ یادمه ما خودمون تو ایّام امتحان نهاییا، وسط امتحان دادن یهو می‌رفتیم تو فاز محاسبه‌ی نمره، به خودمون می‌اومدیم کلّی وقت امتحان گذشته بود!

سعی کنید به این یکی مورد هم مبتلا نشید! خیلی خیلی خیلی بد هست. روایت داریم «از ما نیست کسی که بعد از مرحله دو دادن، به مرحله دو و نمره‌ای که ازش می‌گیره فکر کنه»

یه مورد دیگه هم این که تو این اوقات از فشاری که روی آدم بوده، یهو یه مقدار زیادی کاسته می‌شه! مهمه که اون قدر اراده‌تون قوی باشه که بتونید برای این اوقاتتون برنامه بچینید و هدرش ندید. نمی‌گم تفریح نکنیدا! می‌گم هر کاری می‌خواید بکنید حساب شده باشه.

علاوه بر این حرفا؛ اگر به قدری مرحله دو رو بد دادید که مطمئنید قبول نمی‌شید، اگر دهمی هستید که اشتباه می‌کنید ناراحت باشید! بشینید مثل مّرد بخونید! یه ساااال وقت دارید. اگر هم سومی هستید باید بگم که اصلن فکر نکنید چیز خاصی رو از دست دادید. کلّی از طلاهای سالای قبل راجع به این موضوع مطلب نوشتن! مثلن این و ابتدای این مطلب! و البته اگه با آهنگ مشکلی ندارید، این می‌تونه گزینه‌ی خوبی باشه :-"

یه چیز دیگه هم این که، نمی‌گیم ناراحت نباشید! هیچ کسی این حرفو نمی‌زنه. همه آدما تو بازه‌های مختلفی از زندگیشون شکست می‌خورن و اگه ناراحت نشن خیلی عجیبه. مهم اینه که بتونید باهاش کنار بیاید. مهم اینه که درک کنید به جز المپیاد ده ها راه دیگه تو زندگی‌تون وجود داره. و خب این وسط هم اصلن نگران حرفایی که بقیّه راجع بهتون می‌زنن نباشید. حَرفه دیگه! باد هواس، همیشه هست :دی

اصلن‌ـَم ازین فازای دپ و امثاله برنداریدا! علاوه بر این که حال اطرافیان رو به هم می‌زنه، زندگی خودتون رو هم  خراب می‌کنه. یکی یه جا می‌گفت «یکی از بزرگترین خوبیای آدم اینه که فراموشکاره!»
فراموش کنید بره...

گذشته از این حرف‌ها! اگر حتّی یه درصد احتمال می‌دید که قبول بشید، بشینید هر چی سوال شبیه سوالای مرحله سه، دور و برتون می‌بینید حل کنید. سوالی نَمونه که بهش فکر نکرده باشید. (تاکید می‌کنم که نگفتم «سوالی نمونه که حل نکرده باشید»، گفتم «سوالی نمونه که بهش فکر نکرده باشید») تا می‌تونید، صبح تا شب، شب تا صبح، به یه سوالی فکر کنید! بک گراند زندگی‌تون بشه المپیاد. اگه یه موقعی بود که هیچ مساله‌ی حل نشده‌ای تو ذهنتون نبود، یعنی دارید اشتباه می‌زنید. (واقعن اصطلاح بهتری پیدا نکردم)

راجع به مباحث هم که باید گفت نظریه اعداد در حد بخش پذیری و ب.م.م. و ک.م.م. و غربال اراتستن و تابع فی اویلر و قضیه کوچک فرما کافیه، الگوریتم‌های خیلی شاخ نیاز نخواهید داشت! یعنی الگوریتمایی که استفاده می‌کنید الگوریتمایی هستن که تئوری توشون مشهود باشه. مثل دی‌پی! و یه سری چیزا مثل تابعای بازگشتی و بک‌ترک و... که با حل مساله دستتون می‌آد.

مثلن ۵۰ تا سوال اوّل سایت پروجکت اویلر چیزای خوبی برای شروع هستن! پروجکت خیّام هم سوالای جالبی داشت(به غیر از اون سوالایی که از پروجکت اویلر کپی شدن) irprogramming هم یه سوالای خوبی یادمه داشت! هر چی گشتم آرشیوشون رو پیدا نکردم :( (تو آدرس contest.irprogramming.ir بودن ولی الآن نیستن!) راستی اگه با سوالای پروجکت اویلر حال کردید و خواستید بیشتر ازش سوال حل کنید، تو این صفحه، پستِ دو تا مونده به آخر، سوالای خوبی نوشته شدن! سایت کدشارک رو هم سعی می‌کنیم بالا بیاریم، آرشیو خوبی داشت.

یه توصیه‌ی جانبی هم این که اجتماعی باشید! سعی کنید با آدمای المپیادی زیادی در ارتباط باشید و با هم دیگه سوال حل کنید و راجع به سوالا صحبت کنید. واقعن خوش‌حال می‌شیم اگه کاهو مثل اوّلاش بشه که کلّی آدم فعّال توش بودن.(ر.ک. به پی نوشت) کلّ حرفم اینه که اطّلاعات و ایده‌هاتونو به جریان دربیارید! ساکن نباشن :دی هم دوستای بیشتری پیدا خواهید کرد و هم این که برای خودتون مفیدتره.

حرف خاص دیگه‌ای نمی‌مونه :)

موفّق باشید؛ خیلی

پی نوشت: شما جوان‌ها -شما جوان‌های المپیاد کامپیوتری- امید ما هستید. نوید ما هستید. امید ما به شما توده‌ی جوان است.